poniedziałek, 24 marca 2014

Dyskografia psychobilly 1984 - cz. 8



V/A - Rockabilly Psychosis And The Garage Disease LP [Big Beat, WIK 18]
A1 The Phantom – Love Me (Written-By – M. Lott)
A2 The Trashmen – Surfin' Bird (Written-By – S. Wahrer)
A3 The Sonics – Psycho (Written-By – Roslie)
A4 The Novas – The Crusher (Written-By – Nolan)
A5 The Legendary Stardust Cowboy – Paralysed (Written-By – N. Odam)
A6 Hasil Adkins – She Said (Written-By – Adkins)
A7 The Meteors – My Daddy Is A Vampire (Written-By – N. Lewis)
B1 Jimmy Dickinson & The Cramps – Red Headed Woman (Written-By – Sonny Burgess)
B2 The Meteors – Radioactive Kid (Written-By – N. Lewis)
B3 Tav Falco's Panther Burns – Dateless Night (Written-By – Cordell, Jackson)
B4 The Gun Club – Jack On Fire (Written-By – J. L. Pierce)
B5 The Geezers – Folsom Prison Blues (Written-By – J. Cash)
B6 The Sting-Rays – Cat Man (Written-By – Davis, Vincent) (Org. Gene Vincent & The Blue Caps, 1957)
B7 The Guana Batz – Just Love Me (Written-By – Turner, White, Hancox, Osbourne)


Osiemnaście tygodni na Indie Charts, najwyższe miejsce 1. Ktoś kto skompilował dla wytwórni Big Beat ową składankę miał zdecydowanie lepsze rozeznanie i gust muzyczny w stosunku do osoby, która stała za płytami z serii Blood On The Cats. Praktycznie całą pierwszą stronę longa zajmują numery powstałe w latach 60-tych, czyli grubo kilkanaście lat przed pojawieniem się zjawiska muzycznego, któremu przylepiono etykietę psychobilly i mniej więcej dekadę przed debiutem The Cramps. Niesamowite jak niektóre koncepcje okazały się zbieżne z tym co potem zaproponowali Posion Ivy z Luxem Interiorem, a następnie Fenech z Lewisem i jak na przestrzeni lat kolejne generacje kapel sajko zabierały się do coverowania tych piosenek.
Co do czystego sajko to na longu znajdują się też dwa wczesne numery The Meteors autorstwa Lewisa oraz jeden, niepublikowany wcześniej, numer Guana Batz, w stylu charakterystycznym dla grupy do momentu odejścia Micka White’a. Na drugiej stronie longa znalazło się też kilka współczesnych temu wydawnictwu bandów, które w mniejszy czy większy sposób oddziaływały, na przechodzącą swój niemowlęcy okres, scenę psychobilly z The Cramps na czele.


V/A - Revenge Of The Killer Pussies (Blood On The Cats II)
LP [Anagram, GRAM 17]
A1 Sunglasses After Dark – Hellhag Shuffle
A2 Guana Batz – Werewolf Blues
A3 Brilliant Corners – She's Got Fever (Written-By – Woodward)
A4 Stingrays – Escalator
A5 Boneasaurus Wrecks – Long Necked Daddyo
A6 Milkshakes – The Red Monkey
A7 Vibes – Alligator Wine
A8 Meteors – Hills Have Eyes
B1 Bananamen – Psychotic Reaction
B2 Very Things – Shearing Machine
B3 Sickidz – She's My Witch
B4 Tall Boys – Dawn Of The Flies
B5 Turkey Bones & The Wild Dogs – Goldfish
B6 King Kurt – Zulu Beat
B7 Blubberry Hell Bellies – I Don't Wanna Get Thin
B8 Turnpike Cruisers – I Wanna Be Like You (Written-By – Sherman, Sherman) (org. Louis Prima, 1967)


Siedem tygodni na Indie Charts, najwyższe miejsce 2. Podobnie jak w przypadku pierwszej płyty z serii Blood On The Cats również na tej kompilacji kapele grające psychobilly były w zdecydowanej mniejszości, bo na 16 grup jakie pojawiły się na longu tylko 3 można bezpośredni powiązać z tym nurtem. Kawałki Guana Batz i King Kurt zostały zapożyczone z singli, Hills Have Eyes Meteorsów to z kolei wersja koncertowa – ta sama, którą umieszczono też na bootlegu Curse Of The Mutants. Zdecydowana większość kapel z Revenge Of The Killer Pussies reprezentowała garażowy czy też post-punkowy rock’n’roll zazwyczaj nawet nie zbliżając się do stylistyki psychobilly, nawet bardzo szeroko rozumianego,.jak Sting-Rays, Boneasaurus Wrecks, Milkshakes, Bananamen (czyli Sting-Rays pod inną nazwą), Very Things, Turkey Bones, a nawet Vibes, którzy na singlu z tego samego roku zaproponowali jednak nieco inne pomysły. Numer Dawn Of The Flies nowej grupy Nigela Lewisa Tall Boys jakieś tam tchnienie starego Meteors trzyma, ale generalnie jest to post-punk. Sunglasses After Dark miksowało w jakiś dziwaczny sposób bardziej gotyckie klimaty z rock’n’rollem, z kolei amerykańskie Sickidz nawiązywało do terenów, na których królowali The Cramps. Blubberry Hell Bellies to jedyny na płycie przedstawiciel rockabilly/rock’n’rolla, którego z sajko wiązano chyba głównie przez wesołkowate teksty. Dwie grupy, których kawałki leżą najbliżej sajko to zdecydowanie Brilliant Corners i Turnpike Cruisers. W przypadku tej pierwszej kapeli, ich singlowy numer z 1983 roku, She's Got Fever trochę przypomina wczesne dokonania Guana Batz przyprawione sporą domieszką garażu. Z kolei cover kawałka I Wanna Be Like You (oryginał pojawił się w disneyowskiej ekranizacji Księgi Dżungli) jaki popełnili Turnpike Cruisers od biedy można by nazwać graniem w stylu King Kurta, a późniejsze wydawnictwa tej grupy potwierdziły, że ich wczesne nawiązania do psychobilly nie okazały się przypadkowe.


V/A - Stomping At The Klub Foot LP [ABC, ABC LP 3]
A1 Restless – Ghost Town
A2 Restless – Baby Please Don't Go
A3 Restless – Bottle On The Beach
A4 Restless – Long Black Shiny Car
A5 Thee Milkshakes – Red Monkey
A6 Thee Milkshakes – Did I Tell You
A7 Thee Milkshakes – It's You
A8 Thee Milkshakes – Sweet Little
B1 Guana Batz – Joe 90 (Written-By – B. Gray) (Org. Barry Gray & His Orchestra, 1968)
B2 Guana Batz – Train Kept A'Rollin' (Written-By – Kaye, Mann, Bradshaw) (Org. Tiny Bradshaw. 1951)
B3 Guana Batz – Please Gimme Something (Written By – B & J Seli) (Org. Bill Allen & The Back Beats, 1958)
B4 Guana Batz – Devil's Guitar (Written-By – Unknown)
B5 Sting-Rays – I Can Satisfy You
B6 Sting-Rays – Escalator
B7 Sting-Rays – Time Is After You
B8 Sting-Rays – Blue Girl


Dziesięć tygodni na Indie Charts, najwyższe miejsce 7. Londyński Klub Foot był w latach 80-tych prawdziwą mekką dla sajkowców, przyciągając w każdy weekend tłumy fanów muzyki psychobilly, rockabilly, czy garażu. Jest to pierwsza z serii składanek, a wyjątkowa pod tym względem, że znalazły się na niej tylko cztery grupy – każda z czterema piosenkami. Sajko jest tu reprezentowane przez Guana Batz, a wszystkie ich numery umieszczone na kompilacji to covery. Wydaje mi się, że nagrań dokonano już po odejściu Micke’a White’a.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz