V/A - Psycho
Attack Over Europe! LP [Kix 4 U, Kix 4 U 3335]
A1 Batmobile – Slapping Suspenders (Written-By – E. Haamers, J. Haamers, J. Zuidhof)A2 Voodoo Dolls – Vampire Ville (Written-By – L. P. Andersson)
A3 Rochee And The Sarnos – Crazy Sarno (Written-By – Otis, arr. Rochee And The Sarnos) (Org. Johnny Otis Show - Willie and the Hand Jive)
A4 P.O.X. – Baby What You Want (Written-By – Boeker, Schmidt, Huebner)
A5 Waltons – Waltons Go (Written By – The Waltons)
A6 Les Wampas – Sha La La (Written By – Les Wampas)
A7 Restless – Baby Please Don't Go (Written-By – traditional, Williams) (Org. Joe Williams' Washboard Blues Singers, 1935)
A8 Tranquillizers – Destroyed Illusions (Written By – Tranquilizers)
B1 Meteors – Electro (Written-By – P. Paul Fenech)
B2 Waltons – Teenage Trash (Written By – The Waltons)
B3 P.O.X. – A Psycho In New Orleans (Written By – traditional, arr. P.O.X.)
B4 Tranquillizers – Paranoia (Written By – E.Arnold)
B5 Les Wampas – Dracu Bop (Written-By – Marietti, Chappedalaine)
B6 Restless – Prisoner Of Love (Written-By – Cooper)
B7 Dave Phillips – The Trip (Written-By – D. Phillips, P. Gaskin, R. Tyler)
B8 Voodoo Dolls – Club "X" (Written-By – Voodoo Dolls)
Szef wszystkich szefów jeśli chodzi
o kompilacje stojące na półce z napisem psychobilly. Cztery lata po debiucie Meteorsów i realizacji kilkudziesięciu
albumów, które w większy czy mniejszy sposób można by powiązać z sajko, ktoś w
Kix 4 U, nastawionej na sajko podwytwórni holenderskiego Rockhouse Records,
wpadł na genialny w swojej prostocie pomysł. Skoro nowy gatunek muzyczny grany
jest w kilkunastu krajach Europy (a nawet Stanach i Australii) to czemu nie
wypuścić składanki, która by owo umiędzynarodowienie ukazywała? O ile Hell’s
Bent On Rockin! skupiał się na scenie brytyjskiej o tyle Psycho
Attack Over Europe, zgodnie ze swoją nazwą, zebrał kapele z większej ilości
europejskich krajów, a konkretnie z Holandii, Niemiec, Szwecji, Francji i
Anglii. Powiedzieć, że w ten sposób powstał album kultowy to nic nie powiedzieć
- Psycho
Attack dał niesamowitego kopa w górę rozwijającej się scenie, a dla
tysięcy osób był pierwszym kontaktem z psychobilly – szczególnie, że rok
później swoją wersję składaka w ogromnym nakładzie wypuścił polski Tonpress (z
nieco zmienionym wyborem kapel), dzięki czemu wynalazek Meteorsów trafił za rdzewiejącą coraz bardziej żelazną kurtynę. Sukces
wydawnictwa był na tyle duży, że Kix 4 U zrealizowała jeszcze cztery kolejne
kompilacje w tej serii. Jeśli chodzi o stronę
muzyczną ciężko jest mi powiedzieć jak byłby odebrany teraz przez osoby,
które dopiero zaczynają interesować się takim graniem. Bo dla osób, które
siedzą w tym od lat jest to absolutny katechizm, który zna się na pamięć i
wszelka obiektywna ocena jest w tym wypadku niemożliwa.
Płytę otwiera genialny kawałek Batmobile Slaping Suspenders,
od którego nawet kilka lat później jedna sajkowa kapela ze Szwecji przyjęła
swoją nazwę. Brzmieniowo jest ona tak zbieżny z numerami zawartymi na minilongu
grupy, że czasami się traktuje go jako nieodłączną część owej płyty. Holandię
(wraz z Niemcami, bo grupa miała mieszany skład) reprezentuje też Tranquillizers z dwoma kawałkami wziętymi z ich jedynego singla. Również
dwa numery niemieckiego The Waltons
są wyciągnięte z dopiero co wydanej siedmiocalówki. Natomiast P.O.X. trafili na Psycho Attack z
kompozycjami niepublikowanymi nigdzie indziej – pierwsza z nich Baby What You Want to wyjątkowo czadowne
wczesne sajko z tym specyficznym klikającym kontrabasem i sfuzowanymi gitarami.
W drugiej dość brutalnie został potraktowany stary folkowy motyw spopularyzowany przez Dylana i Animals, któremu hanowerscy sajkowcy ucięli głowę, wyrwali flaki i zmienili nazwę na A Psycho In New Orleans. Jedynym przedstawicielem sceny francuskiej byli Les Wampas – jeden song został
pożyczony z ich debiutanckiego singla, drugi Sha La La
w tej wersji znalazł się jedynie na Psycho Attacku. Kiedy paryżanie dwa
lata później realizowali swój minilong nagrali go ponownie w zupełnie innej
aranżacji. W przypadku szwedzkiego Voodoo
Dolls mamy z kolei coś w stylu prequelu, bo na składankę trafili z
piosenkami, które co prawda znalazły się na ich winylu, ale został on wydany
dopiero w 1986 roku. Zdecydowanie lepiej w tym przypadku wypada Vampire Ville niż instrumentalny Club „X”. Najstarsza i największa scena
europejska jest reprezentowana przez cztery kapele, z czego faktycznie tylko
jedna była psychobilly, za to w 100 procentach, bo przecież chodziło o The Meteors – Electro to numer z płyty Stampede, która daleka była od
szczytu ich możliwości. Rochee And The
Sarnos udostępnili niepublikowany numer w typowym dla siebie
kabaretowo-minimialistycznym stylu garażowego rockabilly, który był bardzo, ale
to bardzo dowolna przeróbką przeboju Johnny’ego Otisa Willie and the Hand Jive. Restless
był w tym czasie już jedną z najpoważniejszych firm na brytyjskiej scenie
neo-rockabilly. W połowie lat 80-tych ta popularna grupa urządziła sobie kilka
wycieczek na tereny psychobilly, głównie na płycie Do You Feel Restless?, z której trafiły na Psycho
Attack dwa chyba najbardziej “sajkowe” numery. Szczególny respekt za
przerobienie na taki styl bluesowego standardu z lat 30-tych Baby Please Don’t Go. Najmniej
psychopodobny z całej płyty był numer znanego neo-rockabillowego wykonawcy
Dave’a Phillipsa. Fakt faktem, że jego
wersja rockabilly była w zauważalny sposób ostrzejsza od klasyków gatunku, ale
mimo wszystko jeśli przekraczała granice stylu w kierunku psychobilly to w
bardzo nieznaczny sposób.
